Drugą ważną przyczyną powstawania wad słuchu jest codzienne życie w hałasie, który otacza nas zewsząd. Dla wielu osób hałas jest elementem ryzyka zawodowego.
Upośledzenie słuchu może być jednostronne lub obustronne; ostre, przewlekłe lub trwałe. Mogą występować wszystkie stopnie upośledzenia słuchu od lekkiego do całkowitej głuchoty:
ubytek lekki – osoby z lekkim ubytkiem słuchu nie słyszą dźwięków cichych i mają trudności z rozumieniem mowy w hałasie (30-40dB)
ubytek średni – osoby ze średnim ubytkiem słuchu nie słyszą dźwięków cichych i średniogłośnych oraz mają wyraźne trudności z rozumieniem mowy, szczególnie w hałasie (40-60dB)
ubytek głęboki – osoby z głębokim ubytkiem słuchu słyszą tylko niektóre bardzo głośne dźwięki, rozmowy w większym gronie wymagają znacznego wysiłku (70-90dB)
resztki słuchowe – (100-120dB)
głuchota – brak reakcji na dźwięk
Niedosłuch przewodzeniowy
Niedosłuch przewodzeniowy powstaje na drodze uszkodzenia lub dysfunkcji struktur biorących udział w mechanicznym przewodzeniu fali dźwiękowej (przewód słuchowy zewnętrzny, błona bębenkowa, łańcuch kosteczek słuchowych).
Jak rozpoznać niedosłuch przewodzeniowy?
Najbardziej typową cechą niedosłuchu przwodzeniowego jest towarzyszące mu uczucie zatkania ucha.
Przyczyny przewodzeniowego upośledzenia słuchu:
1. Przewód słuchowy zewnętrzny:
wady rozwojowe
pourazowe lub pozapalne zarośnięcie przewodu
zamknięcie światła przewodu przez czop woskowinowy
guzy łagodne lub złośliwe
2. Ucho środkowe:
wady rozwojowe
urazy ucha środkowego
ostre i przewlekłe zapalenie ucha środkowego
zaburzenia drożności trąbki słuchowej
otoskleroza
inne
A oto typowy audiogram prezentujący wynik pomiaru u pacjenta z niedosłuchem przewodzeniowym:
Jak widać na audiogramie głębokość ubytku słuchu mierzona z wykorzystaniem przewodnictwa powietrznego jest znacznie niższa od mierzonej z wykorzystaniem przewodnictwa kostnego.
Niedosłuch odbiorczy
Niedosłuch odbiorczy (czuciowo – nerwowy) wynika z uszkodzenia komórek słuchowych ślimaka i/lub struktur je otaczających, jak również może być wynikiem zaburzeń jakości przewodzenia bodźca w nerwie słuchowym i/lub jego interpretacji w centralnym układzie nerwowym.
złe rozumienie mowy („słyszę, a nie rozumiem”)
znaczne pogorszenie mowy w hałasie
lepsze słyszenie dźwięków niskich niż wysokich w życiu codziennym, np. chory słyszy pukanie do drzwi, a nie słyszy dzwonka, lepiej rozumie głos męski niż kobiecy
nieprzyjemne odczuwanie dźwięków bardzo głośnych w uchu z niedosłuchem
Przyczyny odbiorczego upośledzenia słuchu:
wady wrodzone
uraz akustyczny ostry i przewlekły
choroba Meniere’a
otoskleroza ślimakowa
leki ototoksyczne, zatrucia innymi związkami chemicznymi
niedosłuch spowodowany starzeniem się
urazy czaszki
stany po zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych
głuchota starcza
stwardnienie rozsiane